Gedichten

Louise Glück

De Parabel van het Beest

De kat draait rondjes in de keuken

in zijn muil de dode vogel,

zijn nieuw bezit.

Iemand moet eens met de kat

over ethiek gaan praten, nu hij

de levenloze vogel inspecteert:

in dit huis

ervaren wij wat iemand wil

niet op die manier.

Zeg dat aan het dier,

dat reeds zijn tanden heeft gezet

diep in het vlees van een ander dier.


*


De Parabel van het Geschenk

Mijn vriendin schonk mij

een fuchsiaplant, verwachtte

veel van mij, in de kou van april

in te zien hem niet te laten

overnachten buiten, donker-

roze in zijn plastic

mandje – Ik heb

mijn geschenk stukgemaakt, bloemen bloot-

gesteld in een hoop blaren,

de plant verward

met iets uit de natuur met

zijn vele stengels: wat

moet ik nu met jou,

voorheen levend ding

dat de nacht tevoren nog

leek op mijn vriendin, een weelde

aan blaren net als haar donzig haar

hoewel de blaren een beetje

rossig waren: ik zie hoe zij

de stenen trap naar boven komt in de voorjaarsschemer

in haar handen het trillende

geschenk, met

Erik en Daphne vlak

achter haar, ieder

een handdoek dragend vol blaren sla;

zoveel, zoveel om te vieren

deze avond, alsof ze zei

hier is de wereld, dit moet

volstaan om je gelukkig te maken.


Vertaling uit het Engels: Willy Martin