hollandsMaandblad

Het oeuvre van A.H.J. Dautzenberg (Heerlen, 1967) valt te typeren als een postmoderne vormgeving van romantisch-decadente thema’s, besprenkeld met een wolkje mystiek. De Tilburgse schrijver maakt gretig gebruik van vormexperimenten en genrevermengingen, en zijn gevoelswereld situeert zich op het kruispunt waar weltschmerz, estheticisme, antiburgerlijkheid en libertinisme samenstromen. Die mix leidt bij Dautzenberg niet tot l’art-pour-l’art-navelstaarderij,…

Stukken brokkelen van me af gaan niet terug naar waar ze vandaan komen, ze dringen de wijnrode mond binnen van een kosmisch wezen, worden onderdeel van de horror die je normaal gesproken alleen met een medium vindt Zijn adem ruikt naar honger een stroperige nachtterreur in de vorm van dampkring Mijn stukken blijven zweven in…

De eerste keer dat ik hoorde van mijn vaders dood was ik veertien. Mijn stiefvader en ik zaten thuis te wachten op mijn moeder, die terugkwam van een zakenreis. Of we haalden haar met de auto op van het station, dat kan ook. In ieder geval herinner ik me blij te zijn; aan niets merkte…

In het Literatai-steegje in Vilnius hangen plaquettes, foto’s en kunst rond Litouwse dichters en schrijvers of die er gewerkt hebben of anderszins een link mee hebben. Zo werd Romain Gary in Vilnius geboren. In het steegje bewoonde Adam Mickiewicz een jaartje een zolderappartement (‘O Litouwen, mijn vaderland’). Robbie (Cleveland, Ohio) en ik worden rondgeleid door…