Het oeuvre van A.H.J. Dautzenberg (Heerlen, 1967) valt te typeren als een postmoderne vormgeving van romantisch-decadente thema’s, besprenkeld met een wolkje mystiek. De Tilburgse schrijver maakt gretig gebruik van vormexperimenten en genrevermengingen, en zijn gevoelswereld situeert zich op het kruispunt waar weltschmerz, estheticisme, antiburgerlijkheid en libertinisme samenstromen. Die mix leidt bij Dautzenberg niet tot l’art-pour-l’art-navelstaarderij,…
Stukken brokkelen van me af gaan niet terug naar waar ze vandaan komen, ze dringen de wijnrode mond binnen van een kosmisch wezen, worden onderdeel van de horror die je normaal gesproken alleen met een medium vindt Zijn adem ruikt naar honger een stroperige nachtterreur in de vorm van dampkring Mijn stukken blijven zweven in…
Een stemmig najaarsnummer, met een essay van Thomas van der Zwan over A.H.J. Dautzenberg, Rudolphus Teeuwen over Hildebrand en proza van Gerry van der Linden, Robert Schuit, Sarah Andrea Desplenter, Dennis Faase, Giulia Peveri en Paulo van Vliet. Poëzie van Ilkiz Erdoğan en Willem Thies én hertalingen door Simone Atangana Bekono en Ilja Leonard Pfeijffer i.s.m. Fixdit! Licht absurd geïllustreerd door Don Duyns.
Lees literatuur, lees Hollands Maandblad!
In het Literatai-steegje in Vilnius hangen plaquettes, foto’s en kunst rond Litouwse dichters en schrijvers of die er gewerkt hebben of anderszins een link mee hebben. Zo werd Romain Gary in Vilnius geboren. In het steegje bewoonde Adam Mickiewicz een jaartje een zolderappartement (‘O Litouwen, mijn vaderland’). Robbie (Cleveland, Ohio) en ik worden rondgeleid door…
Steun cultuur, steun Hollands Maandblad!
Het laatste korte verhaal van Anton Valens (1964-2021).
Op 17 januari 2026 zal in De Balie te Amsterdam de traditionele Hollands Maandblad-bijeenkomst plaatsvinden. Voor info over de paneldiscussie en tickets, zie hier.
In Bor liggen de honden op straat. Ze slapen. Wanneer de avondschemer intreedt, komen ze in beweging en trekken kriskras door het Oost-Servische mijnwerkersstadje, op zoek naar afval en aas. Deze duizenden viervoeters zijn nakomelingen van bij het vuilnis achtergelaten puppy’s en afgedankte huishonden. Halsbanden, tuigjes en lijnen kennen ze niet meer of hebben ze…
Il mare De zee lijkt warempel zinvol vandaag, minder toeristisch, minder accessoire, een eenzaam doel in zich. Wat is hij toch verschrikkelijk recht, de einder, op het brute af, een tirannieke spankracht waarin eeuwen zich onrustig omdraaien in hun slaap, dromend van een wereld vol bollende zeilen, te behalen rijkdommen, te ontrafelen geheimen en ten…
‘Had ik toch,’ zei mijn vader tijdens de avondboterham, ‘vandaag weer zo’n rare snoeshaan op ’t graf die mij zei: “Tuinman, ik wil er eerstdaags een punt achter zetten, maar voor ik er werk van maak, zou ik graag even poolshoogte nemen waar ik dan kom te liggen.”’ ‘Dat hangt ervan af wat ’t worden…