Elkaar niets geven

Lees meer proza

Toelating
Lieke van den Krommenacker

De eerste keer dat ik mijn nieuwe studentenstad zag, was ik 24 en moest mijn pubertijd nog beginnen. Ik stapte de trein uit en liep langs het Groninger Museum een drukke winkelstraat in. Ter hoogte van een Noord-Afrikaanse kruidenier aan de ene en een antiquariaat aan de andere kant werd ik overvallen door een sensatie…
Licht en schaduw
Heleen Eggelte

Mijn vriend had in een galerie een vrouw ontmoet die hij helemaal wilde ontdekken, zoals hij dat noemde. Hij wilde haar ontdekken zonder dat hij zijn relatie met mij opgaf. Ze kon vast beter schilderen dan ik, maar ik wilde niet kinderachtig doen. Op de academie had iedereen een open relatie. Al onze vrienden vonden…
De Schreeuw
Dick Laterveer

Percy was iemand die de stad opvrat. Voorbijgangers kregen een lik van hem en met zijn lange haardos wuifde hij iedereen toe. Ik bungelde aan hem, volgde hem overal. Maar zijn tanden laat hij vooralsnog niet zien. Nu leid ik hem omzichtig een zijingang van het Oosterpark binnen. Deze entree heeft geen poort, waardoor je…

Het verwijderen van een teek
Jochem van den Dijssel

Volgens mij stond er iemand achter me. Ik zat op mijn knieën in de tuin van mijn oom en tante, volgde met mijn ogen een kleine kever op een aardappelplant en wist het zeker: achter me stond iemand met iets in de hand. De buurman om de hogedrukspuit terug te brengen, hoopte ik terwijl ik…
Fijnproever
Jochem van den Dijssel

‘Sonderlinghe cussen sijn viere: Cussen van moeder, cussen van lieve, Cussen van peise, cussen van grieve’ Anoniem (ca. 1350) Voor de laatste dag van 1993 kondigde de VARA geen oudejaarsconference aan, maar een avondvullende show van Paul de Leeuw. Ik las dat bericht in de televisiegids en barstte bijna in tranen uit. Niemand – zelfs…