Weerzi(e)n
op een ochtend heb ik de zon aan een lijntje gedaan
(ik verlang ernaar cadeaus te geven die passend zijn)
maar ik had niet genoeg touw
om ook haar verplaatsing vast te houden
wél kwam ik in een sloot terecht
waarin een man lag met zwarte haren
hij streelde me tot het moment waarop hij vond
dat hij te veel verantwoordelijkheid kreeg
wél kwam ik in een bloemenperk terecht
waar geen bij meer te vinden was
en de vrouwen, ontsproten uit Chaos met de beste bedoelingen
maar slingeren
wél kwam ik op een plein terecht
waar graafmachines stenen uitgroeven voor nóg sneller internet
de donkere aarde leek op de schone zachte huid onder een blaar
oude kinderkoppen zouden haar snel weer bedekken
wél kwam ik in een cirkel terecht
waarin ik van links naar rechts schoot
en me altijd op dezelfde afbuigende lijn
naar hetzelfde punt zou brengen
ik hoopte je hier tegen te komen
maar je was duidelijk thuisgebleven
schuilend voor elke mogelijkheid van weerkaatsing
ik keerde daarom maar weer om naar ons huis
je afwezigheid zou alles onder mijzelf smeren
en ik wil dat voorkomen, ook al betekent dat een half leven
de zon en ik, wij schijnen niet makkelijk tussen vier muren
maar buiten staan we ook maar een half etmaal aan je hemel
Alleen
Stilte
Laat deze stilte geen confrontatie met mezelf zijn
Stilte
Laat een onbeantwoorde vraag me niet het gevoel geven dat ik het zelf moet doen
Stilte
Ik loop door de regen in Hurdegaryp.
Het ruikt naar vloeibare bak- en braadboter in een pan op een elektrische plaat.
Toen mijn pake hier een huis bouwde, waren er alleen nog landerijen.
Een meisje op een bankje, haar tongpiercing is eruit.
Ze had er een kleine buis in gedraaid met een oud balletje.
Ze Facetimet ’m er met behulp van een vriendin weer in.
Een auto staat te wachten.
Maar niemand hoeft naar sport.
Stilte
Vóór mij was iedereen alles – na mij waarschijnlijk ook
Stilte
Geef me nooit het idee dat ik het einde niet zal halen zonder vriendenclub
Stilte
Dat ik te veel of te weinig nadenk om te slagen
Niet geschikt voor frituurbranden
niet geschikt voor mensen met vierhonderd jaar determinisme in hun chromosomen
niet geschikt voor mensen die evenveel luisterend oor willen als ze zelf bieden
niet geschikt voor dochters die hun vader een affaire laten hebben
niet geschikt voor mensen die kaas maken en daar niet zelf van durven eten
niet geschikt voor bikini’s met driehoekjes waar je borsten almaar uit vallen
en dat dat waarschijnlijk de bedoeling is
niet geschikt om op je kippen te passen
niet geschikt voor het moederschap in een nieuwbouwwijk
of het moederschap in het algemeen
of een woonwijk in het algemeen
niet geschikt als eerste pannenkoek
niet geschikt voor het steeds veranderende reglement van een open relatie
niet geschikt voor halfnaakt in een autoblad
niet geschikt voor een potje denken
niet geschikt voor mijn dood
vooral je hoofd verstoppen
vooral je voeten zachtjes neerzetten
vooral buigen voor iedereen die in een realiteit leeft waarin jij nooit hebt geloofd
want ja, als je te eten wil
want ja, als je ook weleens in een achtbaan wil
#Lazy Sunday in bed
Deze week zag ik vijf mensen met een ikea-family-tas
(die ik ook kocht voor vijfenzeventig cent bij de kringloop, voor mijn eigen familiegevoel)
En hoorde: ‘Ik kan mijn oren niet geloven’
Ook had ik sjans met drie mannen tegelijk
omdat ik overdreven grote oorbellen droeg
en de wereld voorzag van een geloofwaardige glimlach
met ontblote tanden, want: bloot is bloot
Ik heb geleerd de dingen groen te zien
waar jij steeds bent opgestegen
binnen in de ring gebleven bent
En je bent nog altijd niet opgeschoten met je levenswerk
waaraan je je krampachtig vasthoudt
Is het omdat je vader een pak droeg?
Je staat daar maar naar de nieuwe keuken van de overburen te staren
ook al ben ik naakt en heb ik me op ons enorme bed gehesen
Er is genoeg ruimte voor ons én eeuwig baren
Het moeilijkste aan volwassen zijn blijft toch jezelf warmhouden
En vorm krijgen
Er zijn mensen die op valeriaan leven