De jongen die Kees in een oude Duitse bunker in de verboden duinen bij IJmuiden leerde rukken, is nu een Facebookvriend. Er zit een reviaans verhaal in dat samen rukken in een bunker in de duinen, maar daar gaat het niet over op Facebook, daar halen ze herinneringen op aan de juf uit de eerste klas van de lagere school die later emigreerde naar Australië en die ze met de hele klas gingen uitzwaaien op de sluizen van IJmuiden.
Of dan die jongen met het brutale Billy-the-Kid-gezicht, die regelmatig geld stal uit de onbewaakte kassalade in de V&D aan de Lange Nieuwstraat. Hij wist precies op welke knop je moest drukken om de lade te openen en dan griste hij er snel een biljet van vijfentwintig gulden uit. Daarmee gingen ze dan bij de sigarenboer een pakje sigaretten en een aansteker kopen om in de fietsenstalling bij school stiekem en met veel hoesten te gaan roken. Die jongen post nu hele lieve foto’s op Facebook, met een kleinkind op zijn arm. Kees heeft hem geliket en gefeliciteerd.
Of dat meisje met wie Kees ineens in de weken na het eindexamen op alle feestjes aan het zoenen was en bij wie hij op het laatste feestje, in een grote tuin in Velsen-Zuid, aan een kampvuur, zijn hand onder haar bh probeerde te wurmen en die dat toeliet, maar toen hij verder probeerde te gaan in haar broekje hield ze hem duidelijk tegen. Zij ging als au pair naar Parijs, Kees ging studeren in Amsterdam. Ze bleven nog een tijdje corresponderen (interessant, brieven uit Parijs), maar toen ze een keer over was uit Parijs werd het niets meer. Ook zij zijn Facebookvrienden. Zij post al jaren bijna niets, maar liket wel alles wat Kees de wereld in slingert. Ze ziet er ook als oudere vrouw op haar profielfoto nog steeds goed uit.
En die vrouw – want dat is ze nu – die ooit als kampkindje in een zeilkamp in de grote tent naast hem, Kees de Kampleider, kwam liggen en duidelijk iets wilde, maar waar hij niet op in ging, want hij vond dat hij dat niet kon maken als Kampleider. Ze woont nu in Londen en via Facebook feliciteren ze elkaar op hun verjaardagen en soms liket ze iets van hem, maar over die nacht in die tent gaat het nooit. Hij heeft zelfs een keer met haar afgesproken toen hij ooit in Londen was. Heel gezellig, herinneringen opgehaald, over en weer foto’s van kinderen laten zien, maar ook weer geen woord over die keer in die tent. Ze zeiden wel heel hard tegen elkaar: ‘Ik heb een vrouw’, en: ‘Ik heb een man’.
Soms zoekt Kees op Facebook ook zo maar iemand van vroeger aan wie hij dan net moet denken, zoals die grote sterke jongen die was blijven zitten in de derde klas van de lagere school. Die kwam weleens bij hem spelen en nam dan hele mooie legervoertuigen van Dinky Toys mee. Kees had zelf alleen een klein kanonnetje, maar wel met een mechaniekje met een veertje zodat je er propjes mee kon wegschieten. Dat vond de sterke jongen dan weer heel mooi, die schoot er kleine spijkertjes mee naar de poes. De sterke jongen had ook een heel sterke vader, die werkte bij de Calpam in Oud-IJmuiden, hij bracht gasflessen rond. Hij kon twee butagastanks tegelijk boven zijn hoofd tillen, in iedere hand één tank. Die sterke jongen heeft nu een winkel gespecialiseerd in dartspullen. Kees wist helemaal niet dat je daarvan kan leven.
Of die vrouw die hij eigenlijk helemaal niet zo goed kent, want ze zat een paar klassen hoger, die nu van iedereen van zijn oude school die op Facebook zit alle verjaardagen kent en die dan altijd op ieders verjaardag ’s ochtends heel vroeg begint met feliciteren, zodat er vervolgens een hele sliert vage kennissen achteraankomt en diegene weer de hele dag iedereen aan het bedanken is voor de fijne felicitaties. Op school stond ze bij de schoolfeesten altijd vrijwillig achter de bar.
En het meisje op wie hij echt hevig verliefd was en met wie het ook wel een beetje aan leek in de vijfde klas lagere school, dat meisje heeft dan weer vrijwel niets op haar Facebook staan. Van haar zou hij nou graag een recente foto zien, maar ze heeft een bloem als profielfoto en reageert nergens op. De meester had indertijd door dat zij op elkaar waren en zette hen expres vlakbij elkaar in de schoolbanken. Hij herinnert zich nog altijd die keer dat zij tijdens het klassikaal bidden met haar voet op zijn voet zat te tikken en dat ze elkaar even stiekem door hun halfgesloten oogleden aankeken en lachten en dat Kees toen een stijve kreeg. Geen verhaal voor Facebook.
Of dat hij na eindeloos zoeken op Facebook iemand gevonden heeft en dat die er dan ineens heel anders uitziet, met een bril en donker haar, maar verder best wel interessant. Vroeger was ze het mooiste meisje van de school en durfde Kees nauwelijks naar haar te kijken. Ook op haar is Kees heel lang op afstand verliefd geweest. Ze houdt van wandelen, want ze heeft een profielfoto met wandelschoenen aan in een bergomgeving. Daar zouden ze elkaar na al die jaren in kunnen vinden, mocht het ooit om de een of andere reden nu wél iets worden. Dan moet hij nog wel achter haar contactgegevens komen, want op Facebook doet ze niets en ze reageert niet op zijn commentaren. Ze houdt ook nog van het North Sea Jazz Festival. Dat is toch interessant allemaal.
En die vrouw – in zijn hoofd blijft het dat meisje – die samen met hem Nederlands studeerde in Amsterdam. Het kostte Kees even tijd om haar te vinden. Hoe schreef je haar naam ook alweer: met een ‘i’ of een ‘j’ en wel of geen ‘s’ op het eind? Lerares Nederlands geworden en daarbij conrector op een middelbare school in de kop van Noord-Holland. Zij wees hem indertijd op een foto achter op de hoes van Transformer van Lou Reed, een man met duidelijk zichtbaar een erectie in zijn spijkerbroek; fake of niet, zij vond dat heel gaaf en opwindend. En die mededeling van haar aan Kees – ‘hij heeft zichtbaar een stijve lul in zijn broek’ – op klaarlichte dag op zo’n seksloos koffiepunt in het betonnen hoofdgebouw van de Vrije Universiteit voelde als een regelrecht aanzoek om de lp bij haar thuis samen te gaan luisteren en meer. Hij was op dat moment echter verliefd op iemand anders en ging niet op haar suggestie in. Maanden later, op een avond met veel drank, probeerde Kees het bij haar, met de herinnering aan het hoesverhaal, maar toen had zij net iemand anders.
Nee, Kees gaat voorlopig niet van Facebook af