Gedicht

Lees meer Poëzie

Gedichten
Peter Swanborn

Ondergronds We minderen vaart, naderen een in onbruik geraakt station. Slecht verlicht, geen mens te zien. Of toch? Dáár, diep in schaduw geborgen, klauwen, bijten, graaien drie of vier dierlijke figuren een niet van echt te onderscheiden prooi. Stuk voor stuk de rug gekeerd, gekromd, weg van het sensatiebelust publiek dat zich traag langs de…
Ik heb een man gekend
Ine Waterreus

I Ik heb een man gekend verpleger spoedeisende hulp, zei hij ving me met een vlindernet overal waar de geschiedenis kierde en klapte een trein ontspoorde een fabriek ontplofte, hij was erbij een vliegtuigcrash, mannen in witte pakken bij de rij ambulances, daar was hij en als een stripheld altijd wandelde hij monter de hel…
perpetuum mobile
Femke de Heer

we drukken ons op naar de zon, tegen elkaar metaalzwaar en witheet zweet drukt landkaarten in onze shirts, waarheen dan? loodrecht de zon in hebben we ons gedroomd maar wat is een droom meer dan het afvegen van vieze vingers aan een schort onszelf van een heuvel laten rollen, nog sneller en nog het zengen…

Quo vadis (IX)
Vrouwkje Tuinman

Het liefste wilde Alan Billis na zijn dood een gemotoriseerde arm. ’s Ochtends zouden de medewerkers van het Gordon Museum dan de stekker in het stopcontact steken, en elke keer als er een bezoeker kwam, zou een bewegingssensor dat oppikken en werd de arm geactiveerd. Alan zou naar iedereen zwaaien. ‘Maar dat is niet echt…
Gedichten
Vrouwkje Tuinman

They killed Kenny Mijn schoonmoeder zit in haar sta-opstoel voor het raam. Buiten is de zon en dertig graden, maar zij is liever binnen, want buiten is zo ver, en er zijn daar allemaal mensen. Weet je wat ik zo zielig vind? vraagt ze. Ik weet wel een paar dingen, die ik niet opnoem en…