Dominique

Lees meer proza

Een korte biografie van Bernhard Rotbrett, de nivellerende beeldenstormer
Christiaan Ronda

Na de dood van zijn vrouw en drie kinderen aan het begin van de Eerste Wereldoorlog (dood door ondervoeding, onderkoeling en cholera: armoededood), direct gevolgd door een oneervol ontslag uit het Zeppelinkorps van het Deutsches Heer vanwege dronkenschap, insubordinatie en bijna terminale hoogtevrees, leken er voor Bernhard Rotbrett (1873-1955) weinig andere paden open te liggen…
Geen verhaal voor Facebook
Jaap Lampe

De jongen die Kees in een oude Duitse bunker in de verboden duinen bij IJmuiden leerde rukken, is nu een Facebookvriend. Er zit een reviaans verhaal in dat samen rukken in een bunker in de duinen, maar daar gaat het niet over op Facebook, daar halen ze herinneringen op aan de juf uit de eerste…
Toelating
Lieke van den Krommenacker

De eerste keer dat ik mijn nieuwe studentenstad zag, was ik 24 en moest mijn pubertijd nog beginnen. Ik stapte de trein uit en liep langs het Groninger Museum een drukke winkelstraat in. Ter hoogte van een Noord-Afrikaanse kruidenier aan de ene en een antiquariaat aan de andere kant werd ik overvallen door een sensatie…

Ondergoed van Damart
Sarah Andrea Desplenter

We hadden nooit een nauwe band, mijn schoonzus en ik. Maar aan haar ziekbed vonden we een evenwicht, een vorm van wederzijdse zachtheid. Haar moed raakte me, en het meest van al haar verontschuldigende glimlach. Ik bracht de juiste geschenken mee. Het was geen ultieme verleidingspoging. Ik dacht na en de tijd was beperkt. Het…
Vandaag leren we over de hond
Sarah Andrea Desplenter

Ik was Dr. Oetkerpizza’s aan het kiezen toen ze naast me kwam staan. Natuurlijk herkende ik haar onmiddellijk, maar ik negeerde haar. Ik had tijd nodig. ‘Marcel? Weet je nog wie ik ben? Nog steeds die hese fluisterstem. Van een aan keelkanker lijdende souffleur, zei mijn moeder. Ik knikte en pakte twee pizza’s, met spinazie,…
Deze maand
Sarah Andrea Desplenter

Wanneer ik de zee zie en ruik, heb ik daar geen gedicht bij nodig. Evenmin woorden over de wind. Geen verzen over stilte in het bos. Een man met zware stapschoenen maakte aantekeningen. ‘Inspireert deze tekst u?’ vroeg ik hypocriet. Het bleek een vogelaar die de roep van de wielewaal aanstreepte. In een half verduisterde…