Kosmische horror

Ilkiz Erdoğan

Stukken brokkelen van me af

gaan niet terug naar waar ze

vandaan komen, ze dringen

de wijnrode mond binnen van

een kosmisch wezen, worden

onderdeel van de horror

die je normaal gesproken

alleen met een medium vindt

Zijn adem ruikt naar honger

een stroperige nachtterreur

in de vorm van dampkring

Mijn stukken blijven zweven

in de gewichtloosheid van

lauwwarme lucht die je niet

ingeademd krijgt, daar zijn we

niet de juiste organismes voor