Skip to Content

Gedichten

Tina van Baren


Tussen de coulissen

speelt een vinger losjes voor god

wijst rechts nee links ja bungelt

soms een tijdje in het midden

de meeste engelen zijn gelukkig

tot nu toe ongemoeid gebleven

zetten zichzelf vliegensvlug buitenspel

op de toneelvloer intussen zie je hoe licht

delen van dingen verminderd bereikt

daar waar het begint te verzwakken

vervagen en dan uiteindelijk breekt

schaduwen springen weg gedachten lopen

uit het gareel – we zijn hier geloof ik

iets kwijtgeraakt – niet blijven hangen nu

blijf bij de feiten voor je het weet

glipt er een verhaal binnen – een tijdje terug

zei iemand tegen me je hebt geen gedachte

je bent een gedachte ik knikte viel stil

en dacht even na voor ik ja zei

maar van wie?

Vergeet het maar

Vergeten is belangrijk lees ik in de weekendbijlage

we hebben ruimte nodig in ons hoofd om na te denken

en alleen te onthouden wat ertoe doet – recent onderzoek

wijst uit dat we kunnen leren met opzet te vergeten

het houdt ons rustig bevordert geluk. Begin met gedachten

of herinneringen aan gebeurtenissen of mensen

die je niet wil hebben met kracht weg te duwen; besteed

geen aandacht aan de onmogelijkheid sommige gedachten

te onderdrukken maar vermijd wat ze in gang zet. Gooi

boeken leunstoelen brieven kaplaarzen foto’s krant & tv

het raam uit wis ingesproken berichten leeg je mailbox

kortom doe alles wat vergeten moeilijk maakt weg

en zoek verstrooiing leid jezelf voortdurend af. Vervang

ongewenste herinneringen bijtijds zorg voor positieve

associaties geef voluit toe aan wat je denkt: gil schreeuw

huil je ogen uit je kop schop boosdoeners zo nodig

snoeihard links en rechts tegen de schenen of verzin

een list een ritueel een mentale oefening om opgesloten

gedachten de ruimte te geven te laten ontsnappen. Schrijf

in detail op een aviertje wat je wil vergeten sta jezelf toe

vrij te schrijven niemand (behalve jij) zal het lezen

steek het papier in de fik zie je gedachten in rook opkringelen

en laat ze stuk voor stuk los versnipperen en wegdrijven

op water of je woorden diep in de grond begraven

helpt ook. Blijven herinneringen aan misstappen schaamte

spijt of slordige liefdes hardnekkig houd dan moed

vroeg of laat lost elk verdriet op in mist verkruimelen

souvenirs in het zonlicht en verwaaien geruisloos

als stuifmeel je gedachten weg op de wind. Tot slot

nog wat praktische wenken voor donkere dagen:

verander je uitzicht neem een huisdier begin elke dag

ondersteboven met gekruiste benen op een kussentje

haal regelmatig adem – neus in mond uit – vergeet alle namen

behalve die ene knip voor je gaat slapen met je hand

het licht uit donker aan en fluister tegen de muur

naast je bed ‘liefste’ praat met iemand volg een cursus

ontkennend schrijven ga boksen geloof in de waarheid

van fortune cookies en kruip gerust als je steeds onderuitgaat

een tijdje onder een steen.

Omgekeerd reizen

je geeft me gedichten waarin tot twee keer toe

in tegengestelde richting

iemand door een rijdende trein beweegt

de een loopt de ander rent

een poging de tijd om te draaien een verwijdering

teniet te doen je bestemming te ontwijken

naar huis terug te keren

hoe snel ga je en hoe hard de trein

bij parra’s directe – stilstaande – trein

tussen santiago en puerto montt

is het gangpad de weg

tussen vertrek en aankomst

een reis die de passagier zelf

te voet aflegt waarbij in feite nog voor je vertrekt

je al op je bestemming bent – in je hoofd

daar en hier simpelweg samenvallen

hoe snel ga je en waarnaartoe en wil je echt

niet gewoon blijven

Feiten

het drama voltrekt zich

– onspectaculair –

in de naakte feiten

geen uitleg geen invulling

geen excuus

het verschil en het verlangen

dat op te heffen

zeggen dat het je niet uitmaakt

weten dat het niet waar is

wachten tot het voorbijgaat

over is

het niet weten

is een begin