Gedichten

Froukje van der Ploeg

Femicide

Neem altijd de kortste route door het park

kijk, je ogen wennen aan het donker zie

scherp de sterren boven de bomen, de egel

in de bosjes, slapende mannen zonder dak

De maan fietst met je mee want de dood

wacht voor jou nooit in dit park

87 procent van je gevaar woont achter

de voordeur, je vriend of bijna ex

Je vader, broertje, buurman. Zij willen

bezit van je nemen weten waar je was

met wie je sprak, wat je zei, fiets verder

door vergeten wijken van een stad

En leer nieuwe vrouwen kennen

in je klas, in de kroeg, als je rent

langs het water en neem soms een man mee

door het bos want met jou zijn ze veilig.

Internationale vrouwendag 2023


*


Herhaling

Mijn lichaam wringt me uit

als de laatste klodders yoghurt

onder in het pak, het bloed

via mijn been op de grond

lijkt net zo dik, het duwt me

terug in bed, opgerold kijk ik de tijd weg

Was deze pijn van een man was ik

een hoofdstad van een Europees land

met wereldleiders op komst dan was

er ongetwijfeld een zacht en warm

drankje met aardbeiensmaak

een bubbelbad en dokters die

mijn hand vasthielden.

Hoorde het niet gewoonweg bij vrouw zijn.