Korte bio
Hij heeft geen reden om hier, noch om ergens anders te zijn.
Hij is hier toevallig.
De dromen die hij het meest vreest zijn die waarin anderen
door zijn slaapkamer lopen of waarin hij een vliegtuig opeet.
Buiten loopt hij altijd met één hand omhoog in de lucht.
‘Om de richting van de wind te sturen,’ zegt hij.
*
in slaap vallen
het laatste beeld
voor ik de televisie uitzet
is water dat door een dijk heen breekt en ik zie
hoe in slow motion een vallei volstroomt
de enige weg van vandaag naar morgen is je lichaam
zwaar maken tot je erdoorheen valt
de balkondeur staat op een kier
duisternis sijpelt daar de kamer in
ik kijk in de lamp terwijl ik hem uit doe
het licht bewaar ik in mijn hoofd
waarom zakt de zee niet door haar eigen bodem
*
weggaan
mijn rugtas zwaait tegen de lamp als ik het huis verlaat
in de lege kamer schommelt de lamp heen en weer
met een elastische draad ben ik verbonden aan thuis
knapt de draad als ik te ver weg ga?
olifantenpaadjes in het gras verraden
hoe mensen lopen wanneer ze van het pad afwijken
kan ik aan de rimpels in mijn huid afleiden hoe ik beweeg?
vanaf de kade zie ik hoe een bootje de golven uitvergroot
bij elke golf beweegt hij wiegend na
sommige dingen komen uit zichzelf in beweging
raken bij thuiskomst de schaduwen
nog de overkant van de straat?
schommelt in het huis de lamp nog heen en weer?
als ik tegen de wind in praat
zweven antwoorden recht in mijn gezicht