Gedichten

Lees meer Poëzie

Kosmische horror
Ilkiz Erdoğan

Stukken brokkelen van me af gaan niet terug naar waar ze vandaan komen, ze dringen de wijnrode mond binnen van een kosmisch wezen, worden onderdeel van de horror die je normaal gesproken alleen met een medium vindt Zijn adem ruikt naar honger een stroperige nachtterreur in de vorm van dampkring Mijn stukken blijven zweven in…
Gedichten
Peter Swanborn

Ondergronds We minderen vaart, naderen een in onbruik geraakt station. Slecht verlicht, geen mens te zien. Of toch? Dáár, diep in schaduw geborgen, klauwen, bijten, graaien drie of vier dierlijke figuren een niet van echt te onderscheiden prooi. Stuk voor stuk de rug gekeerd, gekromd, weg van het sensatiebelust publiek dat zich traag langs de…
Ik heb een man gekend
Ine Waterreus

I Ik heb een man gekend verpleger spoedeisende hulp, zei hij ving me met een vlindernet overal waar de geschiedenis kierde en klapte een trein ontspoorde een fabriek ontplofte, hij was erbij een vliegtuigcrash, mannen in witte pakken bij de rij ambulances, daar was hij en als een stripheld altijd wandelde hij monter de hel…

Quo vadis (IX)
Vrouwkje Tuinman

Het liefste wilde Alan Billis na zijn dood een gemotoriseerde arm. ’s Ochtends zouden de medewerkers van het Gordon Museum dan de stekker in het stopcontact steken, en elke keer als er een bezoeker kwam, zou een bewegingssensor dat oppikken en werd de arm geactiveerd. Alan zou naar iedereen zwaaien. ‘Maar dat is niet echt…
Gedichten
Vrouwkje Tuinman

They killed Kenny Mijn schoonmoeder zit in haar sta-opstoel voor het raam. Buiten is de zon en dertig graden, maar zij is liever binnen, want buiten is zo ver, en er zijn daar allemaal mensen. Weet je wat ik zo zielig vind? vraagt ze. Ik weet wel een paar dingen, die ik niet opnoem en…