Dierentuin

Lees meer proza

Bob
Dennis Faase

De eerste keer dat ik hoorde van mijn vaders dood was ik veertien. Mijn stiefvader en ik zaten thuis te wachten op mijn moeder, die terugkwam van een zakenreis. Of we haalden haar met de auto op van het station, dat kan ook. In ieder geval herinner ik me blij te zijn; aan niets merkte…
Een korte biografie van Bernhard Rotbrett, de nivellerende beeldenstormer
Christiaan Ronda

Na de dood van zijn vrouw en drie kinderen aan het begin van de Eerste Wereldoorlog (dood door ondervoeding, onderkoeling en cholera: armoededood), direct gevolgd door een oneervol ontslag uit het Zeppelinkorps van het Deutsches Heer vanwege dronkenschap, insubordinatie en bijna terminale hoogtevrees, leken er voor Bernhard Rotbrett (1873-1955) weinig andere paden open te liggen…
Geen verhaal voor Facebook
Jaap Lampe

De jongen die Kees in een oude Duitse bunker in de verboden duinen bij IJmuiden leerde rukken, is nu een Facebookvriend. Er zit een reviaans verhaal in dat samen rukken in een bunker in de duinen, maar daar gaat het niet over op Facebook, daar halen ze herinneringen op aan de juf uit de eerste…

Ik leef
Enne Koens

Stilte. Vrouw met ogen dicht. Zegt: Moment voor moment wordt iets ontrafeld. Iets dat niemand nog weet. Muziek. Beeld van een versneld ronddraaiende aardbol: zonlicht dat zich verplaatst, de schaduw van de nacht. Een magisch schouwspel met bijna 8 miljard bezoekers. Sommigen slapen. De maan trekt over hun ademende lichamen. Anderen zijn wakker. Iemand staat…
Als het gebeurt
Enne Koens

Ze schuiven hier met de muren. Open, dicht en weer open, de godganse dag. Er zijn nog anderen in deze kamer. Soms hoor je hen. Nu is het stil. Weet je nog hoe het water op je naakte vel kletterde? Het was een warme dag, maar toen de wolken braken en regen omlaag stortte, trok…
Koffie
Enne Koens

Ze zal wel beneden zijn. ‘Ria, Ria, Ria!’ roep ik op de trap. Ze is bijna doof, dus ik laat weten dat ik er aan kom. ‘Wat?’ roept ze vanuit de huiskamer. Als ik binnenkom, zie ik dat ze de krant leest. Voorovergebogen, zo krom als een hoepel, met bevende handjes. ‘Wat lees je daar?’…