Oké. Ik denk dat de webcam aanstaat. Ja, volgens mij wel. Dag zusje! Ik zie er een beetje uit als een travestiet. Maar dat komt omdat ik Chelsea heb geschminkt, en toen heb ik mezelf ook meteen maar opgemaakt en dat heb ik een beetje overdreven. Ik dacht: Chelsea vindt het vast leuk als haar moeder zich een beetje uitleeft.
Ik had echt een super, super rotdag. En ik had heel veel zin om… Dit is mijn avondeten trouwens… Ik had superveel zin om met je te praten. Maar ik had geen energie. Het was gewoon te ingewikkeld om te bellen. Ook omdat je dan een gesprek moet voeren, twee mensen met elkaar. En omdat ik dan de hele tijd denk: ik heb mijn zusje gisteren al gebeld, kan ik mijn zusje dan nog wel een keer bellen, bla-die-bla-die-bla. Toen dacht ik: ik ga gewoon weer tegen mijn zusje aanpraten in een filmpje. En dat stuur ik dan via Facebook, zodat ze het lekker in haar eigen tijd kan bekijken. Daar had ik nou zin in.
Er zit allemaal haarlak hier. Ik heb me nog niet gedoucht. Ik zal even die pluk opzij doen. Zo. Zie ik er nu al iets minder travestieterig uit? Nee, helemaal niet, hè? Jij mag me ook zien als ik lelijk ben. Maar liever geen screenshots maken en overal ophangen als ik bijvoorbeeld vijftig word. Dat zou een beetje gemeen zijn. Maar jij bent niet gemeen. En het duurt nog tig jaar voor ik vijftig word, haha.
In ieder geval: ik wilde graag met je praten, maar niet bellen. En ik moet ondertussen mijn avondeten eten. Ik eet… Dit is mijn Chelsea-eet-toch-het-liefste-ongezond-dus-wat-zal-ik-moeilijk-doen-met-koken-avondmaaltijd. Amerikaanse pancakes. En huismerk vegetarische worstjes. Dat is mijn avondeten. Afijn, dit had dus ook het avondeten van Chelsea moeten zijn, maar die was nogal… Hoe moet ik het zeggen? Die was nogal… Afijn. Die is nu bij Yuri. De worstjes zijn een beetje taai, en toch best wel lekker.
Maar ik had vandaag dus echt een mega, mega rotdag. En ik had gisteren ook al zo’n rotdag. Toen ging het al niet goed met mij, en toen had je me aan de telefoon. En vandaag dus Moederdag. Ik dacht: laat ik doen of het goed met me gaat, laat ik er een leuke dag van maken met Chelsea. Dan kan ze morgen op school vertellen dat ze een leuke dag heeft gehad met haar moeder. Met mij. Op Moederdag. Of ze kan het aan Yuri vertellen dat het hier gezellig was. Al kan Yuri mij eigenlijk niets schelen. Vergeet Yuri. Maar het was helemaal niet goed voor me als het zo met me gaat om dan te doen of ik een leuke mama ben.
Het ging zo slecht! Zo megakut! Het begon al slecht toen Yuri haar nog maar net bij me had gebracht. Ze bleek niets voor me gemaakt te hebben. Voor mijn Moederdag, bedoel ik. Geen knutseltje. Geen frutseltje. Helemaal niets! Niets op school gemaakt. En niets bij Yuri. Afijn, dat bij Yuri, dat had ik kunnen verwachten. Maar school! Iedereen maakt toch op school iets voor Moederdag? Dus ik vroeg: heb je iets voor mama gemaakt? Heb je het misschien op school laten liggen? Dat mag je best tegen mama zeggen hoor, dat het nog op school ligt, mama vergeet ook wel eens iets. Maar er lag dus niets op school. Niets. Afijn, ik heb gedaan of dat heel normaal is, en toen zijn we maar films gaan kijken. Pfff. Zo begon dus mijn Moederdag.